Kuunders volkslied
Stille tusn de Linde en de Tjonger doar legt oons dorpien klejn Omringt deur bos en waater ‘k wil hier altoos zejn Oonze Kuunder is ’t dorpien in dit Ieselant Veur welk bestoan we vechtn, we geevm ’t niet as pant.
‘kWil hier altoos woonn, ‘k ken hier iedereene Mit die van ergngs anders koemm, binn we saamm eene We kenn hier gien rangng, gien hooge of laage stant Mar hebm we belangng dan goan we hant in hant.
We wiln de Kuunder howm, frank, vrej en zonder dwang Op dize vrejhejt bowm we al eewn lang De gront an de zee ontworstelt was eens Cranes gront Woarop al veule eeuwm oons Kuunders wiechien stont.
Ja, dit zo klejne dorpien is oons dierbaar oort Woar es de burchtn stonn ’t lant wat oons bekoort. ‘kZag in vlage en vaandel de zwaane en klaaver stoan Woar boovm steerns stonn die nimer ondergoan